9 faktów i mitów o zmiękczaniu wody
Opublikowano 07/07/2016
Chcesz mieć lepszą wodę w domu? Skontaktuj się z nami »
Chcesz kupić zmiękczacz wody, ale najpierw chcesz poznać wiarygodne informacje na temat wody twardej kontra miękkiej? Czytasz raz po raz sprzeczne informacje i nie wiesz co jest prawdą? Poniżej potwierdzamy fakty i obalamy najczęściej powtarzane mity o miękkiej i twardej wodzie i zmiękczaczach wody.
Zmiękczacz wody montuje się w domach jednorodzinnych. FAKT.
Ale nie tylko. W mieszkaniach w budynku wielorodzinnym również można zamontować zmiękczacz wody. Warunkiem jest, żeby urządzenie było zamontowane do przyłącza wody zimnej.
Wodę zmiękczoną można pić. FAKT.
Jedynie pewną ostrożność powinny zachować osoby, które stosują dietę bezsolną. Zmiękczając każdy 1 stopień niemiecki twardości, dodajemy około 8,2 mg sodu na 1 litr wody. Osoby stosujące dietę bezsolną powinny to uwzględnić przy obliczaniu dziennego spożycia soli. Wypijając dziennie 3 litry wody zmiękczonej, spożywamy 344,4 mg sodu, co odpowiada około 0,87 g soli kuchennej. Jest to przykładowa ilość soli zawarta w 1 kromce białego pieczywa.
Woda zmiękczona jest słona. MIT.
W wodzie zmiękczonej zawartość sodu wzrasta, podczas gdy stężenie chlorków pozostaje bez zmian. Tymczasem słony smak powstaje w wyniku połączenia się sodu i chlorków. Woda zmiękczona nie jest więc wodą słoną.
W trakcie regeneracji zmiękczacz odcina wodę w budynku. MIT.
Podczas regeneracji, która trwa 1-2 h i zwykle odbywa się w czasie najmniejszego poboru wody, np. w nocy, dostępna jest woda, ale nie jest to woda zmiękczona.
Regeneracja urządzenia polega na wymianie złoża jonowymiennego. MIT.
Regeneracja polega na przepłukaniu złoża solanką, czyli roztworem wody i soli. Uruchamia się w zmiękczaczu co kilka lub kilkanaście dni, w zależności od m.in. twardości wody i zużycia wody przez mieszkańców budynku. Tymczasem żywotność złoża może wynosić nawet kilkanaście lat.
Woda wodociągowa nie jest uzdatniona. MIT.
Woda wodociągowa z założenia jest wodą spełniającą normy wody do picia. Jest już wodą uzdatnioną. Jedynie może być wodą twardą, która powoduje liczne osady na bateriach, sanitariatach i kamień kotłowy w instalacji. W Polsce najwyższa dopuszczalna twardość ogólna w wodzie do picia wynosi 28°dH (stopni niemieckich). Taka wartość nie jest szkodliwa dla zdrowia, ale oznacza wodę bardzo twardą. Średnia twardość wody wodociągowej w Polsce wynosi 18°dH, czyli z problemami spowodowanymi twardą wodą spotyka się większość Polaków.
Kamień kotłowy powoduje wzrost kosztów energii. FAKT.
Kamień kotłowy zmniejsza sprawność kotła i procesu grzewczego w instalacjach centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. Odłożenie się kamienia o grubości 1 mm na powierzchni wymiennika zmniejsza jego sprawność o ok. 10%, tym samym zwiększa zużycie paliwa o podobną wartość. Szacuje się, że wzrost kosztów eksploatacji urządzeń grzewczych na skutek odkładania się kamienia kotłowego wynosi średnio ok. 20%.
Im bardziej zaawansowany zmiękczacz, tym trudniejszy w obsłudze. MIT.
Jest wręcz przeciwnie. Dobrej jakości zmiękczacze, dzięki zastosowaniu nowinek technologicznych, są najłatwiejsze w użyciu i eksploatacji. Pracują w trybie automatycznym i nie wymagają obsługi ze strony użytkownika, z wyjątkiem okresowego uzupełniania solą w tabletkach. Wybrane zmiękczacze, dzięki wbudowanemu WiFi, powiadamiają nawet użytkownika o konieczności dosypania soli.
Woda po zmiękczaczu jest wyjałowiona. MIT.
Zmiękczanie wody jest całkowicie odmienną reakcją niż demineralizacja wody, gdzie wodę pozbawia się wszystkich minerałów i substancji w niej rozpuszczonych. Podczas zmiękczania jonowymiennego, kationy wapnia i magnezu, które są odpowiedzialne za twardość wody, są wymieniane na kationy sodu. Pozostały skład chemiczny wody nie ulega zmianie.
